Toplum içerisinde ilahi aşk ve beşeri aşk olmak üzere iki çeşitte görebileceğimiz aşkın tanımlarını sizler için araştırdık. Peki beşeri aşk ile ilahi aşkın ayrımı nasıl olur?
Fıtrat olarak 'Sevme içgüdüsü' ile geldiğimiz şu dünyada Allah (c.c)'un biz kullarına bahşetmiş olduğu sevgi hissiyatı, hepimizde bir nebze bile olsa vardır. Buradaki esas mevzu; hakiki manada sevilmeye layık olanın "bize sevmeyi ve tüm bu sevdiklerimizi ihsan eden Allah'ımız" olduğudur. Genel itibariyle baktığımızda iki çeşidi olan aşkın birincisi; Allah’a duyulan derin sevgi ve saygıdan ibaret olan İlahi aşk iken, ikincisi de karşı cinse duyulan beşeri aşktır. Her iki türden olan sevgiye de Allah (c.c) izin vermiştir. Sınırlar çerçevesinde yaşanması gereken bu duyguların kurallarını bizzat Allah (cc) belirlemiştir. Peki aşık olan insanlar bu duygularını nasıl kontrol etmeli?
İLAHİ AŞK NEDİR? İLAHİ AŞK İLE BEŞERİ AŞKIN FARKI
Her ne kadar beşeri aşka Allah (c.c) tarafından müsaade edilmiş olsa da sevgilerin en büyüğünü Allah’a (c.c)'a karşı beslemeliyiz. ‘Öyle insanlar var ki, Allah’tan başka varlıkları O’na denk tutar da, Allah’ı sever gibi onları severler. Gerçek mü’minlerin Allah’a olan sevgileri ise, her şeyden daha sağlam ve daha kuvvetlidir. Keşke o zulmedenler, azabı gördüklerinde anlayacakları gibi, şimdiden bütün kuvvetin Allah’a ait olduğunu ve Allah’ın, azabı gerçekten çok şiddetli bir zat olduğunu anlasalardı!’. (Bakara/165. Ayet) Ayet-i kerimede anlaşıldığı gibi hiçbir canlıya olan sevgimiz İlahı aşkın önüne geçmemelidir.
Beşeri aşk ise Allah’ın (c.c.) insanlara izin verdiği bir sevgi çeşittir. Karşı cinse duyulan bu duygu öyle güçlüdür ki uğruna masallar, hikâyeler, şiirler, şarkılar yazılır. Meşru sınırlar çerçevesinde yaşanan aşk sadece evlilik ile gerçekleşir. Bu duygular eşliğinde kurulan yuva, doğacak çocuklarla adeta taçlanır. Evlilik, Dünya’nın yaratılışından itibaren var olan bir kurumdur. "Sizi tek bir nefisten (Âdem’den) yaratan ve ondanda gönlü ona ısınsın diye eşini (Havva’yı) yaratan O’dur…" (Araf, 189) Hz. Adem ve Hz. Havva ilk evlenen çift olarak Dünya’nın temelini atmıştır.
Kurdukları yuvayı Allah’ın emirleri ile süsleyerek cennetten bir bahçe yapabilirler. "Onun delillerinden biri de, kendilerine (meyledip) ülfet edesiniz diye kendi (cinsi)nizden size eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve bir şefkat kılmasıdır. Şüphesiz ki bunda düşünecek olan bir kavim için nice deliller vardır." (Rum, 21)
O’nun varlığının delillerinden biri de, kendileriyle ülfet edip huzura ermeniz için size kendi cinsinizden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesidir. Şüphesiz bunda, sistemlice düşünen bir toplum için nice dersler ve ibretler vardır. (Rûm / 21. Ayet) Bir kadın ve erkekten oluşan bir çift olarak başlayan evlilikler çocukların evleri süslemesiyle daha güzel bir hal alır. Evlenirken hem bu dünyada bize arkadaşlık edecek kişiyi seçeriz. O kişi ahirette de eşine eşlik eder.
Alemlere rahmet olarak gönderilen Sevgili Peygamberimiz (SAV) hadis-i şerifinde en efdal amellerden birinin “El-hubbu lillah” yani “Allah için sevmek” olduğunu buyurur. (Ebu Davud, Sünnet, 2) Hadis-i şerifte başkalarını ne kadar sevmemiz gerektiğine dair ölçü verilmektedir.
Allah için sevmek asıl meseledir. Örneğin çiçekleri, Allah'ın sanatı olarak sevmek Onun muhabbetine güçlü bir vesiledir. Yarattıklarını Allah (c.c)'dan birer hediye olarak sevmek, muhabbetullahı besleyen bir durumdur.
BİR YORUM YAPIN 0